Alzheimer, czym jest ta choroba?

[vc_row][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Przed osobą, która opiekuje się seniorem chorym na Alzheimera stoi wiele wyzwań. Chory wymaga szczególnej opieki. W artykule skupimy się na najistotniejszych kwestiach związanych z opieką nad osobą cierpiącą na chorobę, jaką jest Alzheimer.

Alzheimer – choroba zapominania

Choroba Alzheimera określana jest jako schorzenie nerodegeracyjne ośrodkowego układu nerwowego, czego skutkiem jest upośledzenie intelektualne. Schorzenie nie bez przyczyny jest nazywane chorobą zapominania, we wczesnym stadium występują objawy takie jak: trudności ze znalezieniem właściwych słów, zapominanie imion (nawet najbliższych osób), także dat, obniżenie nastroju, utrata poczucia czasu. W zaawansowanym stadium chorzy mają problemy z wykonywaniem codziennych czynności, nie są w stanie przyswajać nowych informacji.

Nazwa schorzenia pochodzi od psychiatry, który po raz pierwszy opisał tę chorobę. Cierpiała na nią jego służąca. Mimo, że minęło już sporo czasu od tego wydarzenia (Alzheimer wyniki swoich badań przedstawił na posiedzeniu Towarzystwa Neuropsychiatrii Niemiec w 1906 roku) uczeni nadal nie znają skutecznego środka zwalczającego chorobę Alzheimera. Stosowana terapia farmakologiczna jedynie spowalnia postępy choroby, prędzej czy później, wraz z rozwojem schorzenia, chory przestaje być zdolny do samodzielnego funkcjonowania. Dlatego jedynym rozwiązaniem jest troska o chorego seniora i próba ułatwienia mu odnalezienia się w trudnej sytuacji, w jakiej się znalazł.

Opieka nad osobą cierpiącą na chorobę Alzheimera wymaga cierpliwości i zrozumienia. Osoba chora czuje się najlepiej, kiedy ma poczucie bezpieczeństwa i wtedy, gdy wie, że ktoś się o nią troszczy.

Organizacja najbliższego otoczenia

W pierwszej kolejności należy zadbać o najbliższe otoczenie chorego. Jeżeli nie zatroszczyła się o to rodzina, warto zasugerować zmiany, które nie tylko pomogą choremu, ale też opiekunowi. Przede wszystkim zaleca się zabezpieczenie drzwi wyjściowych oraz okien, tak aby chory nie mógł samodzielnie wydostać się z domu. Pomieszczenie, w którym przebywa senior powinno być funkcjonalne. Meble nie mogą mieć ostrych krawędzi, o które chory może zahaczyć i się skaleczyć, najlepiej aby nie było elementów ze szkła, które po stłuczeniu mogą być niebezpieczne. Pokój powinien być urządzony tak, aby zminimalizować ryzyko potknięcia się i wywrócenia. Dlatego wystające kable oraz przewody i dywaniki, muszą zniknąć z podłogi, należy także zadbać o zabezpieczenie progów. Ze względu na ciężki charakter choroby i otępienie, które dotyka osobę cierpiącą na Alzheimera, w zasięgu chorego nie mogą znaleźć się niebezpieczne przedmioty takie jak zapalniczka, leki, wszelkiej postaci szkło oraz urządzenia elektryczne, mogące spowodować wypadek. Kolejną rzeczą, jaka może okazać się niebezpieczna dla chorego, są kontakty, które należy zabezpieczyć.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/2″][vc_column_text]Aby przyczynić się do dobrego samopoczucia seniora, nie można zapominać o rozrywce. Chory powinien mieć swobodny dostęp do rzeczy, które lubi – mogą być to książki, gazety albumy ze zdjęciami, dzięki którym może poczuć się pewniej i bezpieczniej.

Czas spędzany z seniorem

Należy pamiętać o tym, że Alzheimer wiąże się z otępieniem i zahamowaniem zdolności pamięciowych. Chorzy zapominają o wielu kwestiach, a fakty z przeszłości pamiętają wybiórczo. Sposób ich myślenia często pozbawiony jest logiki i dla innych niezrozumiały. Wyjaśnianie i udowadnianie winy jest często bezskuteczne, a seniorzy nie zdają sobie sprawy z błędów, które popełniają. Ważna jest próba zrozumienia oraz wsparcie okazywane ze strony osoby opiekującej się chorym. Wymaga to empatii oraz dużych pokładów cierpliwości, co bywa najtrudniejsze we współpracy z chorującym na Alzheimera.

Opiekując się osobą chorą na Alzheimera, należy pamiętać o tym, że senior wymaga troski i życzliwości, ale potrzebne jest także zdecydowanie i pewność siebie ze strony opiekuna. Wydawane polecenia i prośby kierowane w stronę chorego muszą być treściwe oraz wyrażone w prostym i zrozumiałym języku. Chory często potrzebuje dłuższej chwili na odpowiedź. Należy nastawić się na to, że istotne informacje będą musiały być wielokrotnie powtarzane. Opiekun/ka muszą być wyrozumiali, także w przypadku złości i agresji ze strony chorego – nie powinni wdawać się w dyskusję, lecz starać  się skierować uwagę seniora na inne kwestie. Chorzy dobrze reagują na pochwały, miłe gesty takie jak uśmiech, pogładzenie po dłoni.

Aktywność

Mimo często występującej apatii, trzeba zadbać o aktywność chorego. Dotyczy to zarówno ćwiczeń fizycznych, jak i umysłowych. Badania dowiodły, że ćwiczenia umysłu pozwalają na dłuższe zachowanie procesów takich jak koncentracja, zapamiętywanie, spostrzeganie. Nie są to skomplikowane zadania dla chorego – pytania o kolor bluzki, imię znajomej osoby, godzinę. Cennym ćwiczeniem jest czytanie (należy sprawdzać, czy chory rozumie treść lektury) oraz test na orientację w czasie (na stoliku chorego można umieścić kalendarz z przekładanymi kartkami). Hamulcem w rozwoju choroby są również ćwiczenia fizyczne, które powinny być dobrane przez specjalistę. Rolą opiekunki osób starszych jest dopilnowanie, aby senior regularnie ćwiczył. Dobrą radą jest dbałość o zachowanie codziennych rytuałów, dzięki czemu chory lepiej może odnaleźć się w otaczającym go świecie.

Osoby opiekujące się chorymi na Alzheimera powinny wiedzieć na czym polega to ciężkie schorzenie, dzięki czemu lepiej zrozumieją chorego.

Opiekunowie muszą być przygotowani na towarzyszące chorobie otępienie i zapominanie, powinni wykazywać empatię, a jednocześnie być zdecydowanymi w trosce o dobro swoich podopiecznych.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]